Tik, tik, tik....
De druppels van de regen spatten tegen de ramen.
Ik huil de hele dag al.
Mijn vader is vandaag begraven, hij had kanker.
Ik woon nu bij mijn tante Saskia.
Saskia heeft geen kinderen, dus is het er altijd muis stil.
Ze wil altijd rust en stilte.
Dat zijn haar regels.
Ik heb ook leren paardrijden van haar, omdat dat zo hoort zei ze.
Mijn paard heet Regenboog, ze is 5 jaar oud.
Ze is dol op draven en kan heel goed dressuur.
Binnen 2 maanden ga ik op ponykamp, samen met Regenboog.
Mijn vader deed dat ook altijd, dat is een traditie.
 
2 maanden later.
 
“Lotte !!!!”
Tante Saskia roept me.
“Heb je je koffers al gepakt ?
Je moet seffens vertrekken hoor.”
Ik knik instemmend.
“Dan is het goed meisje” zegt ze.
Kijk daar is de koets al.
Er stopt een koets voor onze deur.
Ik zet er mijn koffers in de koets.
Ik ga er niet inzitten.
Ik ga namelijk op mijn paard naar het ponykamp.
Ik zit al 2 uur op mijn paard.
Plots steigert ze en ik val op de grond.
Ze loopt dravend weg.
“Auw” ik huil, mijn been doet heel veel pijn.
Plots komt er een jongen uit de struiken gesprongen,
samen met nog 5 vrienden.
Ze lachen zich te pletter.
Ik word vuurrood.
Ik roep schreeuwend, “Hoe durven jullie.
Weten jullie dan niet dat ik dood had kunnen zijn.”
Nu lachen ze nog harder.
Ik merk dat de jongen met de halsketting rond zijn nek de leider is…
Hij merkt me niet eens op.
Ik denk na wat ik zou doen en ik weet het.
Ik teckel hem.
Daar ligt hij dan plat.
Hij huilt.
Ik lach nu heel hard.
De vrienden van de jongen worden heel boos op me, en binden me vast.
Ze slepen me naar hun hol.
Het is er prachtig, een echt kasteel.


Er komt een hele grote man naar mij, en brabbelt wat tegen de jongens.
Nu pakt hij me vast met mijn arm.
Hij zegt “Jij moet trouwen met mijn zoon.”
“Nee” brul ik.
“Nee, nee, nee, alstublieft !”
“Ik geef je 1 maand de tijd.” zegt de man
Ik werd op een kamer gezet door dienstmeisjes.
Ze zeiden dat de jongen de kwaadste nog niet was
Ik dacht er anders over hoor.
Na 2 weken werd ik smoorverliefd op hem.
Bij een zonsondergang zoenen we.
Ik ben zo gelukkig bij hem.
Maar hoe gaat het nu met mijn tante vraag ik me af.
Het is net of dat de jongen mijn gedachte kan lezen en hij zegt
''Als we trouwen is ze uitgenodigd''.
Nu zoen ik hem op zijn mond en ik zeg “dank je.”
De maand is voorbij en op het altaar vraagt de priester me
Lotte wil jij bij Prins Thomas trouwen?"
Ik antwoord “Ja, want hij is de ware liefde.”

Einde.
 
Dit verhaaltje is geschreven
door Amber (7 jaar)