Er was eens een jongen die Max heette.
Op een dag liep hij naar het plein waar hij elke dag heen ging.
Toen hij daar was speelden al zijn vrienden game boy , maar Max niet.
Hij hield niet zo van computer-spelletjes.
Hij hield veel meer van lezen.
Hij had zijn lievelings stripverhaal meegenomen :"Doctor Metaal".
Hij ging op een bankje zitten, opende zijn boekje en begon te lezen.
Doctor Metaal was in een fabriek waar monsters met gele gezichten hem in een ijzeren kooi hadden gezet.
Opeens nam Max's boekje een grote hap en slikte Max door.
Max viel en viel tot hij op de grond belandde .
Hij stond op met en beetje hoofdpijn en vroeg zich af waar hij opeens terecht was gekomen.
Opeens keek hij naar zijn armen.
Hij had rode ijzeren handschoenen aan met drie knoppen er op.
Hij had een rode helm op met een zwart glas voor zijn ogen en een heel rood met zwart pak aan.
Hij was Doctor Metaals neef "vlam-metaal jongen".
Opeens hoorde hij geluiden.
Hij verstopte zich achter een grote buis.
Hij pakte zijn verander-pistool, stormde naar buiten en veranderde de grote gele monsters in kleine muisjes.

© afbeelding Arwin Kossen

Hij moest Dokter Metaal redden.
Toen hij verder ging overwon hij nog meer monsters totdat hij bij de kamer kwam waar zijn oom zat.
"Hier neef ,hier," hoorde hij Doctor Metaal roepen.
Max rende naar de kooi en met zijn vlammende handen smolt hij de ijzeren palen waar zijn oom zat.
"Weg wezen" riep Doctor Metaal,
"er zit een bom achter mijn kooi en over 10 seconden ontploft hij.
Wat moest Max nou doen?
... 9.Hij wist het niet.
...8.Max pakte zijn oom vast
...7.Hij drukte op een knop van zijn handschoen en twee vlammen kwamen uit zijn rug...
6.hij vloog snel met zijn oom naar boven ver weg van het gebouw
....5...4...3...2...1...KABOEM !!!
De bom ontplofte maar Max en Doctor Metaal waren ver van de bom dus waren ze gered.
Ze gingen naar beneden.
Max deed zijn helm af en Doctor Metaal keek heel verbaasd.
"J...je bent mijn neef helemaal niet !
" Max keek naar beneden en vertelde Doctor Metaal heel de waarheid.
"Oo" zei Doctor Metaal, "dus het stripboek heeft je doorgeslikt en toen kwam je mij redden?"
Max knikte.
"En nou wil je dus teruggaan?"
Max knikte weer.
Een lach kwam op het gezicht van Doctor Metaal.
"Kom mee", zei hij.
Na een paar uur lopen kwamen Max en Doctor Metaal bij een verlaten fabriek.
"Hier is mijn tijdmachine", zei Doctor Metaal.
"Kom met me mee."
Ze gingen de fabriek binnen en in een klein kamertje liepen ze naar een machine toe.
"Ga er maar in", zei Doctor Metaal tegen Max.
Deze machine brengt je terug naar de vorige plaats waar je was."
Max ging in de machine zitten.
"Doei Max" ,zei Doctor Metaal.
"Doei Doctor Metaal", zei Max.
"Dank je wel voor alles wat jij voor mij gedaan hebt", zei Doctor Metaal en drukte op een knop.
De machine begon te draaien en Max was opeens weer terug op zijn oude plekje op het plein en las zijn stripboek.

Einde.

Dit verhaal is geschreven
door Dimitris (12 jaar)

Klik hier om naar de spelletjes te gaan