Laat me binnen!
Belle hoorde een zacht getik op haar kamerraam.
Wie zou dat zijn?
Laat me binnen!
Het getik werd harder.
Ze deed het raam open maar zag helemaal niks.
Net toen ze het wilde sluiten sprong er iets uit het gras.
Ze graaide met haar hand in het gras en ze merkte dat er iets op liep.
Wat kietelt dat!
Belle proestte het uit van het lachen.
Een kaboutertje, wat schattig!
Belle sloot het raam en zette het kaboutertje op haar bed.
Ik ben Inimini en het kaboutertje kietelde Belle.
Ik ben hahaha B hihi Belle!
Sorry zo begroeten we mensen zei Inimini.
Is niet erg, maar wat doe je hier?
Er zit een kat achter me aan Inimini keek bezorgt.
Maar een kat doet je niks, ze zijn echt lieve dieren.
Ja, en ze miauwen de oren van me kop af zei Inimini.
Hoe kom je hier?
Kabouters bestaan toch niet.
Nee ze bestaan niet daarom praat je er ook met een!
Inimini keek alsof dit de stomste opmerking was die hij ooit had gehoord.
Belle schoot in de lach.
Doe nou niet zo koppig!
Blijf hier, ik moet even wat halen.
Belle liep de kamer uit.
Witje? Ben je daar?
Witje zat achter de tv.
Daar ben je lieve grote poezenbeest!
Kom maar!
Belle tilde de poes op en liep naar haar kamer.
Toen Inimini  zag dat  ze een poes in haar handen had,
kroop hij meteen in een hoekje achter haar bed.
Witje doet niks hoor Inimini.
Vast, maar ik blijf hier toch veilig zitten hoor.
Belle zette de poes op de grond en tilde Inimini op haar hand.
H h hij is  zzzoo G, groot stotterde hij.
Aai hem maar.
Belle tilde Inimini  op en zette hem op de rug van Witje.
Wat zacht en ze doet niks!
Inimini lachte.
De poes vond het fijn en lebberde hem helemaal onder.
Sinds die dag waren Inimini en Witje beste vrienden!

Dit verhaaltje is geschreven
door Annabel

 

Wil je ook mee doen met de schrijfwedstrijd ?
Klik dan hier !

Klik hier om naar de spelletjes te gaan