Toen Marieke de tv uitzette om te gaan slapen, hoorde ze het geluid weer.
Het kwam van zolder.
Ze was alleen thuis.
Haar ouders waren samen met de buren uit eten, dat deden ze wel vaker.
Ze moest dan heel de avond alleen thuis blijven.
Ze had het geluid al twee keer eerder gehoord die avond, maar ze durfde niet te gaan kijken wat het was.
Het leek op een dier, een dier in nood.
Alsof het elk moment dood kon gaan.
Alweer hoorde ze het.
Ze verzamelde al haar moed en liep naar de gang.
Langzaam liep ze naar boven.
Net toen ze haar voet op de laatste tree zette hoorde ze het geluid weer.

  
Het kwam uit de werkkamer van haar vader.
Heel langzaam liep ze naar de deur en hield de klink beet.
Heel langzaam en geluidloos liet ze de klink naar beneden zakken.
Het was pikdonker in de kamer.
Ze drukte op het lichtknopje en het licht schoot aan.
Ze keek vlug de kamer rond.
Het zag er net zo uit als anders.
Maar opeens klonk weer het geluid.
Het kwam onder het bureau vandaan.
Ze bukte om te kijken.
Het was donker onder het bureau.
Ze keek in de hoeken maar ze zag niets.
Maar opeens doemde er twee grote groene ogen op.
Ze schrok zich dood, maar toen ze goed keek moest ze lachen. was ze daar nou zo van geschrokken.
Het was een poes.
Ze herkende haar meteen.
Het was Minoes, de poes van die oude vrouw bij haar in de staat.
Ze wou Minoes pakken maar toen marieke haar aanraakte zette Minoes haar tanden in haar hand.
Ze trok meteen haar hand terug en keek de poes boos aan.
Minoes stond moeizaam op en liep onder het bureau vandaan.
Marieke zag dat ze mank liep.
Ze pakte Minoes op, nu voorzichtig, en liep met haar naar beneden en zette haar op de bank. Ze liep naar de keuken om een schoteltje melk te pakken.
Toen ze de melk inschonk ging de bel.
Wie zou dat zo laat nog zijn ? 		 
© afbeelding Arwin Kossen


Ze deed de deur open en zag dat het de oude vrouw was.
Een beetje moeizaam zei de vrouw:
"Hallo Marieke, sorry dat ik zo laat nog aan de deur kom,
maar ik ben mijn poes kwijt en ik kan niet zonder haar slapen.
Dan ben ik veel te ongerust.
Heb jij haar soms gezien?"
"Ja, ze ligt bij mij op de bank." antwoorden Marieke.
"Ze heeft wat aan haar pootje, kom maar binnen."
De oude vrouw liep mee naar binnen en Marieke zag aan haar
dat ze heel opgelucht was dat ze haar poes had gevonden.
Ze aaide Minoes over haar hoofdje.
"Heel erg bedankt Marieke!" antwoordde de vrouw.
"Ik ga morgen wel even met haar naar de dierenarts."
De mevrouw haalde een briefje van 5 euro uit haar zak.
"Hier Marieke, voor jou.
Omdat jij Minoes gevonden hebt.
Koop er maar wat leuks van."
Marieke pakte het briefje aan.
"Heel erg bedankt, mevrouw!" zei Marieke blij.
Daar ga ik zeker wat leuks van kopen.
De volgende dag kwam Marieke nog even langs bij Minoes.
Marieke had wat snoepjes voor haar gekocht.

Einde
 

Dit verhaaltje is geschreven door Martijn (13 jaar)

Wil je ook mee doen met de schrijfwedstrijd ?
Klik dan hier !

Klik hier om naar de spelletjes te gaan