Er was eens een meisje.
Ze was heel eenzaam en heel verdrietig.
Ze had geen huis en geen slaap plaats.
Ja, wel een doos maar dat was alles, geen eten en drinken.
Maar het meisje had wel een wens, een hele goede wens en dat was......
Dat ze bij iemand kom komen wonen .
Ze deed iedere avond voor het slapen gaan de wens opnieuw.
Ze had geluk dat het zomer was, maar toen de zomer was afgelopen had ze niks!!
Alleen maar koud, heel koud.
 

Ze ging op een dag op het stoepje zitten
Het was nu november en het vroor al
Ze had het erg koud en ze keek door het raampje van familie huisman.
De kinderen zaten voor het vuur met een beker warme chocolademelk en een koekje!!
En ze zag in haar gedachte dat zij daar zat...
Maar op een dag kwam een van de kinderen van familie huisman naar haar toe en zei:
“Moet jij geen jas aan??”
Toen zei het meisje: “Een jas?
Ik heb geen jas, ik heb geen huis, ik heb niks!!!”
Daar schrok het meisje van de familie huisman van en zei:
“Ik vraag aan mijn moeder of je bij ons mag komen wonen” en rende weg...
Even later kwam ze terug en zei “Kom maar mee, het mag.”
Ze was super blij, toen ze binnen was kreeg ze warme kleren en een kop chocolademelk.
Toen ze het op had vroeg de moeder van de kinderen: “Hoe heet jij?”
Toen zei het meisje: “Uuuuuuh weet ik niet!“
“Oké dat moeten we er maar een verzinnen..
Nou ik heet Niky en hij heet John en mijn kinderen heten Jessie, Laurins en Joeri.
Nou en wij noemen jou........Linsey vind je dat een leuke naam??”
“Ja mevrouw huisman.”
“Zeg maar gewoon Niky!!
Oké, ga nou maar fijn spelen met Jessie Laurins en Joeri!”

Einde.

Dit verhaaltje is geschreven
door Mandy

 

Wil je ook mee doen met de schrijfwedstrijd ?
Klik dan hier !

Klik hier om naar de spelletjes te gaan