Lang geleden leefden er in 1 van de vele pinguïn dorpen een kleine zeeluipaard.
Een zeeluipaard is eigenlijk de grootste vijand van de pinguïn maar deze was wel heel bijzonder.
Hij at het zelfde als de pinguïns en hij sliep op de zelfde manier.
Hij leek net een echte pinguïn.
En weet je hoe dat kwam?
Ga eerst maar even lekker zitten dan zal ik beginnen.

© afbeelding Arwin Kossen

Zit je lekker?... mooi zo.
Het begon zo:
Precies 23 jaar geleden werd de zeeluipaard gevonden door een pinguïn.
Het zeeluipaard was toen ongeveer 8 maanden.
De pinguïn die hem vond kon geen kinderen krijgen en daar was ze erg bedroeft over.
Ze nam het zeeluipaard dus mee naar haar huis en probeerde hem op te voeden.
Het was geen makkelijk werkje want zeeluipaarden eten pinguïns.
Maar ze hielden van elkaar dat maakten het al veel makkelijker.
Iedereen uit het pinguïn dorp beweerden dat het nooit zou lukken
om hem het zelfde te laten gedragen als anderen pinguïns.
Maar ze hadden het mis want binnen 1 maand was hij al bijna helemaal verandert.
Hij at al dezelfde dingen als alle pinguïns, en het lopen had hij ook al bijna door.
Dat was wel een hele opluchting want nadat hij zijn oom bijna had opgegeten
was iedereen bang voor hem, maar nu gelukkig niet meer.
Elk jaar ging het steeds beter.
Toen na 22 jaar leek hij zo op een pinguïn dat hij ook gewoon pinguïn werd genoemd.
Nieuwelingen in het dorp waren eerst wel een beetje bang,
maar als iemand ze had verteld dat hij gewoon een pinguïn was,
maar dan in een andere huid en wat groter was het al weer goed.
De zeeluipaard was zo lief dat hij heel veel vriendjes had,
en dat bleef ook nog heel lang zo

Einde.

Dit verhaaltje is geschreven
door Laurens (9 jaar)

Klik hier om naar de spelletjes te gaan